غنی‌سازی شبکه پایش آلودگی هوا با استفاده از حسگرهای متحرک به‌منظور مدلسازی مکانی توزیع آلاینده‌ها (مطالعه موردی: آلاینده مونواکسید کربن در کلانشهر تهران)

با توسعه فناوری حسگرهای متحرک بی‌سیم، تولید اطلاعات مکانی داوطلبانه و افزایش مشارکت عمومی به منظور پایش محیط‌های شهری با تغییرات قابل توجهی روبرو گردیده است. از سوی دیگر، آلودگی هوا یکی از مهم‌ترین معضلات کلان‌شهرهای مانند تهران است که به منظور رفع آن، راهکاری به جز شناسایی دقیق میزان آلاینده‌ها و چگونگی توزیع آنها موجود  نیست. توسعه مدلهای دقیق توزیع آلاینده‌های شهری، مستلزم وجود شبکه متراکم از ایستگاههای دقیق پایش آلاینده‌ها است. اما هزینه بالای تهیه و نگهداری از این ایستگاهها همواره از بزرگترین موانع توسعه مدلهای دقیق توزیع آلاینده‌های شهری بوده است. در پژوهش کنونی علاوه بر طراحی و ساخت یک سیستم پایش متحرک آلاینده مونواکسید کربن و کالیبراسیون آزمایشگاهی آن، اطلاعات غلظت آلاینده در 2 بازه زمانی در منطقه 6 شهرداری تهران (منطقه مطالعاتی) جمع‌آوری گردیده است. سپس مدل مکانی توزیع این آلاینده در هریک از بازه‌های زمانی و توسط روش رگرسیون کاربری اراضی حاصل گردید. برای حصول این هدف، پارامترهای محیطی نظیر کاربری اراضی، معابر شهری، ارتفاع و ترافیک به عنوان پارامترهای مستقل و میزان غلظت اندازه گیری شده توسط حسگر متحرک به عنوان پارامتر وابسته در مدل رگرسیونی استفاده شده است. این پژوهش در نهایت منجر به تولید نقشه‌های توزیع غلظت آلاینده مونواکسید کربن در منطقه مطالعاتی گردید که به منظور شناخت دقیق وضعیت آلودگی در منطقه مطالعاتی بسیار سودمند است.  ارزیابی نتایح مدلسازی توسط پارامترهای آماری حاکی از آن دارد که روش پیشنهادی توانایی تقریبا مناسبی در تخمین غلظت این آلاینده در مناطق مختلف شهری دارد.